Waarom?


Je hebt anderen nodig om je aan te spiegelen, zodat je jezelf kunt zien en leren kennen. Daarom heeft een relatie een belangrijke functie in ons leven. Wat mij betreft kies je bewust of onbewust je partner(s) om je te ontdoen van kinderangsten en te kunnen groeien naar volwassenheid. Daarom heb je tegelijkertijd ook de neiging om op de rem te trappen.Want angst en de behoefte om te groeien gaan altijd samen. Soms heb je daar hulp bij nodig om te kunnen zien dat je niet meer dat kind bent met die angsten, maar een volwassene tegenover een ander volwassene. Dan kun je de keuze maken om je niet meer door die angst te laten leiden. Nog een aspect wat vaak terugkomt in relaties is dat wanneer mensen langere tijd samenzijn op een dood spoor belanden. Ze willen wel samen verder, maar de relatie is zo vanzelfsprekend geworden dat er een sleur is ontstaan die nauwelijks te doorbreken lijkt. Alles verloopt steeds op dezelfde manier. Je kent elkaars gewoontes zo goed dat je dikwijls al van tevoren weet hoe de ander zal reageren. Wat ook veel voorkomt in relaties is het gemis en de pijn die je voelt over datgene wat je graag zou willen van je partner, maar nooit krijgt. Het is vaak dezelfde pijn die je als kind bij je ouders ervaren hebt. De meeste mensen hebben in hun jeugd dergelijke pijn opgelopen. Wanneer deze pijn er niet mag zijn kunnen ook gevoelens zoals houden van er niet echt zijn.